از پیشرفت‌های انجام شده در صنعت پلاستیک‌ و کامپوزیت‌ در سال‌های اخیر، توسعه و تجاری‌سازی ساخت نانو‌کامپوزیت‌های برپایه پلیمر است. نانوکامپوزیت‌ها به ‌دلیل برخورداری از خواص مکانیکی، الکتریکی و گرمایی مناسب در مقایسه با پلیمرهای معمولی، فلزات و سرامیک‌ها اخیرا بسیار مورد توجه صنایعی چون خودرو‌سازی، کشتی‌سازی و هوافضا قرار گرفته‌اند. در اغلب پژوهش‌های پیشین درباره پلیمرها و نانوکامپوزیت‌های پلیمری، شکل‌شناسی و بهینه‌سازی خواص مکانیکی، گرمایی و الکتریکی بررسی شده است. برای افزایش کاربردهای این مواد، بررسی جوش‌پذیری و جوشکاری مناسب آن‌ها لازم است. در مقاله پیش رو، روش‌های اتصال پلیمرها و نانوکامپوزیت‌های پلیمری مرور شده و انواع مختلف روش‌های جوشکاری، باتوجه ‌به مناسب‌بودن آن‌ها، بررسی می‌شود. جوشکاری لیزری به‌دلیل برخورداری از مزایای بسیار به‌عنوان بهترین روش جوشکاری پلیمرها و نانوکامپوزیت‌های پلیمری، در صنایع خودروسازی به‌کار برده می‌شود. این مزایا عبارت از سرعت زیاد فرایند، قدرت زیاد، انعطاف‌پذیری فرایند با قابلیت خودکاری و کنترل آسان، غیرتماسی بودن، ناآلایندگی و درنتیجه بی‌نیازی از عملیات بعدی و نیز کوچک بودن منطقه متأثر از گرما به علت گرمای اندک وارد شده به قطعه کار است.